Hiernaast wordt een ideale speelpositie getoond. De bal met de stip is de speelbal, de aanspeelballen liggen aan weerszijde van een lijn. Als ook hier het aanspelen goed wordt beheerst dan kan deze positie eindeloos worden herhaald en dus werd het bandstoten bedacht.

In de spelsoort Bandstoten moet de speelbal per speelpunt minimaal 1 keer de band hebben geraakt voordat de eerste aanspeelbal wordt geraakt. Na verloop van tijd werd ook bij deze spelsoort weer een techniek ontwikkeld waarbij een omgekeerde serie americaine kon worden gespeeld en dus werd als laatste het 3-banden de nieuwe populaire spelsoort. Bij 3-banden moeten er dus minimaal 3 banden worden geraakt door de speelbal voordat bal 3  mag worden geraakt. De hoogte van series wordt met deze handicap dus flink beperkt.

Als laatste spelsoort noem ik het kunststoten, een spelsoort die over het algemeen niet op het café-biljart zal kunnen worden gespeeld. Deze spelsoort bestaat uit een verplicht aantal figuren die volgens bepaalde richtlijnen moeten worden gespeeld met meestal een krachtige tot zeer krachtige afstoot welk nogal wat schade aan het biljartlaken aanricht. Om te zien worden uitgevoerd is spectaculair. Uitleg hierover geven is in het kader van deze lessen niet zinvol. Op het internet zijn genoeg voorbeelden hierover te vinden zoals het voorbeeld hieronder. Hierbij bezit een speler diverse soorten keu's zoals in het filmpje zichtbaar wordt. Let wel in deze spelsoort, moeten de verplichte figuren correct worden gespeeld en mag de derde bal pas worden geraakt als de figuur voltooid is. Het punt wordt afgekeurd als de 3e bal te vroeg, dus tijdens uitvoering van de figuur, wordt geraakt. Een figuur mag herhaald worden, maar dat kost weer punten. Of moet de partij in zo weinig mogelijk punten worden gespeeld? Probeer aan de hand van de vooraf getekende voorbeelden ook een inschatting te maken of de keu horizontaal of verticaal wordt gestoten.